ఏమండోయ్ అలా వెళ్లి పోతున్నారేమిటి, ఇలా రండి.

ఇలా రండి అనగానే చేతులు ఊపేసుకుంటూ వచ్చేయడమేనా? 

అల్లా వెళ్ళండి ఏలూరు RR పేట మెయిన్  రోడ్ లో మా ఇంటినుంచి రెండు వీధుల అవతల స్వీట్ షాప్ ఉంది. అక్కడనుంచి ఒక kg స్వీట్ తీసుకోండి, కొంచెం ముందుకు వస్తే పళ్ల దుకాణం ఉంది అక్కడ ఒకఅర డజను ఏపిల్ లో, ఒక పరక రసాలో పట్టుకురండి. పరక అంటే 14(13+1) ఇస్తాడు, లెఖ్ఖపెట్టండి.   

అంతా అవే పట్టుకు రాకండి. అక్కడ అంగూరు, నల్ల ద్రాక్ష కూడా ఉన్నాయి. అవికూడా తీసుకు రావచ్చు రెండేసి kgలు.  

నేనన్నది నల్ల ద్రాక్ష, నల్లగా ఉన్నవన్నీ ద్రాక్షలు కావు. మీరు పట్టుకు వచ్చినవి నేరేడు పళ్ళు. అవి ఇచ్చేసి మరొకటి తీసుకు రండి. 

చవకగా వచ్చాయని బూందీ లడ్డూలు పట్టుకు వస్తారుటండీ ఎవరైనా. బందరు లడ్డు, జీడిపాకం ,  బాదం హల్వా,  ఏలూరు లో కూడా కాజు బర్ఫీ బాగానే ఉంటుంది.

ఆ వచ్చారా, స్వీట్లు పళ్ళు రెండూ పట్టుకు వచ్చారా , ఆ కుర్చీలో కూచొండి. 

ఏమిటీ మీకు పళ్ళు దొరకలేదంటారా కొంచెం ప్రయత్నిస్తే నాలుగు అడుగులు వేస్తే దొరకక  పోతాయా. సరే వెళ్ళి ఆ బెంచీ లో కూర్చోండి . 

ఇక్కడ క్రెడిట్ కార్డ్ లు నడవవండి. ఆ మాత్రం కాష్ మీ జేబులో లేదా. లేకపోతే యేం, వేలికి ఉంగరం ఉందికదా, బంగారం  కొట్టు లో తాకట్టు పెడితే డబ్బు ఇచ్చేవాడు కదా. ఆ మాత్రం తెలియదా మాష్టారూ,  వెళ్ళి ఆ నేల మీద కూర్చోండి. ఏం చేస్తాం చేసుకున్న వాళ్ళకి చేసుకున్నంత మహా దేవా అన్నారు.  

ఏంటమ్మా చిట్టీ, ఆయన మన దొడ్లో గులాబీ పూవు కోసుకు వచ్చాడా. ఆయన్ని గేటు దగ్గర నిలబెట్టేద్దాం తల్లీ. 

భలేవారండి రెండు కే‌జిలు స్వీట్స్, పాతిక పళ్ళు పట్టుకు వచ్చారా. ఒరేయ్ ఈయనని స్టేజ్ మీద సోఫా లో కూర్చొబెట్టు.  

ఓ ఓ రెండు అరటి  పళ్ళు పట్టుకొని ఊపుకుంటూ వచ్చేస్తున్నారే, అరటి పళ్ళు అక్కడ పెట్టి వెళ్ళి నేలలో కూర్చోండి. 

అమ్మయ్య  రావాల్సిన  వాళ్ళు  అందరూ వచ్చేశారా. మిమ్మలని అందరినీ ఈ వేళ ఇలా ఆహ్వానించడానికి కారణం చెప్పేముందు రెండు ముక్కలు చెప్పాల్సిన అవసరం పడింది. ఏమిటి మాష్టారూ దీన్ని ఆహ్వానం అంటారా అని గొణుక్కోకండి. ఇది కొంచెం వెరైటీ గా ఉంది కదా. మార్పును ఆహ్వానించడం నేర్చుకోవాలి. 

నేల మీద కొంచెం ఇరుకు గానే ఉన్నట్టుంది. కొంచెం ఓపిక పట్టండి.  ఈ వేళ ఈ శుభ సందర్భంలో చెప్పడానికి  6 పేజీల ఉపన్యాసం తయారు చేసుకున్నాను. కానీ మీ అందరినీ  ఇలా చూసిన తరువాత మొదటి పేజీ అనవసరం అనుకున్నాను. 

భాయియోమ్,  బెహనోమ్ మీ కందరికి నామీద ఇంతో అంతో అభిమానం ఉందనే అనుకున్నాను. కానీ ఈ వేళ కుర్చీల్లో  ముగ్గురు, బెంచిలో ఐదుగురు కనిపిస్తున్నారు. నేలలో ఒక 40-45 మంది ఇరుక్కుని కూర్చున్నారు. దీన్ని బట్టే తెలుస్తోంది నా మీద మీకు ఎంత ప్రేమ, అభిమానం, ఆదరణ ఉన్నాయో.  నా మీద మీకు ఉన్న ఈ అన్నిటికి నేను కరిగి నీరైపోయాను అని వ్రాసాను మొదటి పేజీలో . ఇప్పుడు అది తీసేశాను.

ఇంతకీ ఈ వేళ ఎందుకు ఈ సమావేశం ఏర్పాటు చేశానంటే ఈ వేళ నా బ్లాగు కి  366 వ దినం. 

ఏడాది కాలం వీడిని మనం భరించామా అని  కన్నీరు మున్నీరు అవాల్సిన దినం అని మీరు అనుకుంటే,  ఇప్పుడు చేయగలిగింది ఏమి లేదు అని మనవి చేసుకుంటున్నాను. గతం గతః . కంగారు పడకండి. బ్లాగు లో ఇన్ని రాశాను. అంతమంది చదివారు. ఇంతమంది కామెంటారు అన్న లెఖ్ఖలు చెప్పను. 

ఎందుకంటే ఏ బ్లాగు లోనైనా ఇవే అంకెలు ఒక 10% అటూ ఇటూ గా. ఒక్క బ్లాగరు చెప్పితే 100 బ్లాగర్ల కధ అదే.  అదీకాక ఈ మధ్యనే 239 వ దినం కూడా చేసుకున్నాము. అందుకని ఈ వేళ ఏం చెబుదామా అని ఆలోచించాను. ఎందుకు ఆలోచించాల్సి వచ్చిందంటే, ఇక్కడ   చూడండి. 

బులుసు వెర్సస్ ఐరన్ లెగ్ శాస్త్రి ఒక అపరాధ పరిశోధన   

అందుకని  సింహావలోకనం, ఆత్మ శోధనం, అంతర్మధనం మొదలు పెట్టాను.  మొదటగా బ్లాగుల్లో కామెంట్లు, ప్రతి కామెంట్లు అంటే కామెంటుకి జవాబు కామెంట్లు మొదలైన వాటిని గురించి పరిశోధించి,   ఆలోచించాను. నేను  ఇతరుల బ్లాగుల్లో పెట్టిన కామెంట్లు చూస్తే  నాకొక విషయం అర్ధమైనది. కడుంగడు  విచారించితిని,  విచారించి  బాధపడితిని,  బాధపడి దుఃఖించితిని. నాకు తెలియకుండానే నేను ఇంత పాపము చేయుచున్నవాడనా అని మళ్ళీ విచారించి, బాధపడి, దుఃఖించితిని. 

ఒక చారిత్రక నిర్ణయం తీసుకున్నాను.  ఇకపై నేను ఎవరి బ్లాగులోనూ, బజ్ లోనూ కామెంటు పెట్టకూడదని ఒట్టు పెట్టుకున్నాను.

ఎందువలనా   అంటే

నా చిన్నప్పటినించి కూడా  నా పాదం  యొక్క గొప్పదనం బాగా ప్రసిద్దికెక్కింది.  
పరమ యోగులకు పరమొసగెడి  నీ  పాదము  అని పాడుకొనేవారు.  

ఎవరికైనా వంట్లో బాగాలేదని తెలిసి  వాళ్ళని చూడడానికి నేను వెళితే, నేను వారి వీధి గుమ్మం దాటకుండానే ఇంట్లో  ఘెల్లుమనేవారు.  

ఆ తరువాత నేను అంతా అయిపోయిన తరువాతే పరామర్శ కి వెళ్ళేవాడిని.  

నేను బాన్ వాయేజ్ అంటే వాడి విమానం ఎక్కడో కూలుతుంది.  బెస్ట్ విషెస్ చెపితే వాడికి మూడిందన్నమాట. 

ఇప్పుడు బ్లాగుల్లోకి వచ్చిన తరువాత, ఎవరి బ్లాగులోనైనా నేను మొదటి కామెంటు పెట్టితే ఆపైన కామెంట్లు ఉండవు.  ఇల్లా కాదని మధ్యలో కామెంటు పెట్టితే అక్కడితో ఆగి పోతాయి కామెంట్లు.  చివర పెడుదామని ఆగితే ఆ బ్లాగులో కామెంట్లు ఆగవు,  అలా వస్తూనే ఉంటాయి .  

కామెంట్లు పెట్టకుండా ఉందామంటే  చేతి దురద ఎక్కడో అక్కడ  గోకకపోతే  కానీ  తీరేది కాదు.

బజ్ ల్లో కూడా మన ప్రభావం డిటో. సుమారు 20 %  బజ్ లో నాదే చివరి కామెంటు. 

హాహాహాహ్హ.  నేనేమి  చేయవలే ?  What do i do ?  ముఝే  క్యా  కర్నా  హై ?

అని మూడు భాషల్లోనూ విచారించి తీసుకున్న నిర్ణయం అన్నమాట. అమ్మయ్య వీడు కామెంటు పెట్టడు కాబట్టి వీడి బ్లాగు లో కామెంటు పెట్టఖ్ఖర్లేదు అని అనుకుంటే మీరు పప్పులో కాలేసినట్టే.  మీరు కామెంటు పెట్టకపోతే నేను , ఒట్టు తీసి గట్టు మీద పెట్టి  మీ బ్లాగు లో కామెంటు పెట్టేస్తాను.  మీ కామెంటు బాక్స్ లో ఇంకేమీ పడవు. నా కత్తికి రెండు వైపులా పదును అని మీరు  గ్రహించ వలెను. హాహాహ్హ.

తరువాత  ఇంకో  క్రూర నిర్ణయం  ఘోరంగా తీసుకున్నది  ఏమిటంటే   ముందు ముందు నేను ఈ జోకరు వేషం తీసేసి పండితుడి వేషం వేద్దామని. మొన్న ఒకాయన నన్ను చూసి మీరు వ్రాసినవి చదివితే నవ్వు రావడం లేదు కానీ మిమ్మలని చూస్తే నవ్వు ఆగటం లేదండీ అని పడి  పడి నవ్వాడు. అందుచే ఇంతటి కఠిన నిర్ణయం తీసుకోవలసి వచ్చింది. 

అంతా మిధ్య,  ఆత్మ = పరమాత్మ, త్వమేవాహం అనే పద్ధతిలో వేదాంతం బోధిస్తూ వ్రాసేద్దామని. మీ సందేహాలకి సమాధానాలు చెప్పేస్తాను. మీ జాతకాలు చెప్పేస్తాను.  మిమ్మలని సన్మార్గం లో నడిపించే గురుతర బాధ్యత తీసుకుందామని నిర్ణయించుకున్నాను.   

పేరు కూడా మార్చేసు కుంటాను.  శ్రీశ్రీశ్రీ సుబ్రహ్మణ్య సచ్చిదానంద భారతి స్వామీజీ.  

ప్రస్తుతం 4 సంస్కృత శ్లోకాలు, ఒక పది తెలుగు పద్యాలు, ఇంకో పది పాటలు నేర్చుకొనే  కార్య క్రమం లో ఉన్నాను. ఇవి నేర్చుకున్న తరువాత కార్య రంగములోకి దూకుతాను.

ఒక వేళ ఏ కారణము చేతనైనా పై అవతారం కుదరకపోతే (అంటే కాషాయ వస్త్రాలు నా మొహానికి సూట్ కాకపోతే)  మారు వేషం వేసుకుని,  దుఃఖభరితమై, విషాదాంతమై, గుండెలను పిండి, మనసును ఎండబెట్టే, జీవిత సత్యాలను అనగా TV సీరియల్ కధలని   మీ ముందు నుంచోపెట్టి  మీ జేబు రుమాళ్లను తడిపి ఆరేసుకునేటట్టు  రచించాలని నిర్ణయం కూడా తీసుకున్నాను.

అందుచే నేను నా బ్లాగు శీర్షిక మారుద్దామా  లేక ఇంకో బ్లాగు తెరుద్దామా అని  ఆలోచిస్తున్నాను. కొన్ని శీర్షికలు అండర్ కన్సిడరేషన్,

ఏడిస్తే  ఏడవండి,  ఏడవకపోతే మీ మీదే ఒట్టు,  ఇక్కడకొచ్చి ఏడవండి,  రండి ఏడిపించి పంపుతాను,  ఏడుపు మేడు ఈజీ,   ఇవి TV  ఏడుపు బ్లాగు కి సంబంధించినవి.

నా ఆత్మే మీ పరమాత్మ,  నాలో మీ దేవుడు, మీ బంగారం లో నా పరమాత్మ,  మీ పర్సు నాకివ్వండి నా ఆశీస్సులు మీకిస్తాను,  అనేవి నా వేదాంతం బ్లాగులు కి సంబధించినవి.

ఇంకా మంచివి మీకేమైనా తోస్తే నాకు చెప్పండి.  ఏదో ఒక అవతారం ఎత్తుదామని డిసైడ్ అయిపోయాను.  ఏదీ  అన్నది మీరే చెప్పండి.

అవునూ  ఆ  పై శీర్షిక ఏమిటీ  ఇక్కడ  వ్రాసినదేమిటీ అని ? మార్కు మొహం పెట్టకండి.  TV సీరియల్లా మజాకా నా.      అదండీ సంగతి.

All said and done అదేమిటి ఇంగ్లీష్ లో అంటే, ఏడ్వాల్సిన ఏడుపు అంతా తెలుగు లో ఏడ్చేసిన తరువాత మీకు అర్ధం కాకుండా ఇంగ్లీష్ లో ఏడుద్దామనుకున్నాను. కానీ మీరు కోప్పడితే  తెలుగులోనే కానిచ్చేస్తాను.  

ఈ ఏడాదిలో 30 టపాలు వ్రాసాను. ఇందులో 5 కధలు,   స్నేహ సమాఖ్య, సౌత్ ఎండ్ పార్క్ , L. B. నగర్  వారి  వార్షిక సంచిక  లిఖిత  లలో ప్రచురించబడ్డాయి.  మిగిలిన  25 కధలు బ్లాగు కోసమే ఈ ఏడాది కాలం లో  వ్రాసుకున్నవి. 

1980 ల దాకా అంతో ఇంతో తెలుగు సాహిత్యం తో పరిచయం ఉంది. నేను 80 ల తరువాత తెలుగు సాహిత్యం ఎక్కువగా చదవలేదు. చదివిన ఇంగ్లిష్ ఫిక్షన్ కూడా కాలక్షేపం కోసం రైలు ప్రయాణాల్లోనూ, ఎయిర్ పోర్ట్ లో వెయిటింగ్ టైమ్ లో చదివినవే.    

82 లో మా నాన్న గారు పోయిన  తరువాత తెలుగులో ఉత్తరం కూడా వ్రాయలేదు. 

అటువంటిది నేను తెలుగులో కధలు వ్రాస్తానని ఎప్పుడూ అనుకోలేదు.  నేను తెలుగులో వ్రాయ గలను అనే నమ్మకం కలిగించిన మిత్రులు చాలా మంది ఉన్నారు బ్లాగుల్లో.  ఈ కింది టపా లు నా లో కొత్త ఉత్సాహాన్ని నింపాయి.

నవ్వు బహు "బ్లాగు"  

బులుసు గారూ మీకిది తగునా?
 

బులుసు బ్లాగు, లాగు, స్పాటు, లాఫూ!


బులుసేరియా మరియూ దాని పర్యవసానాలు.. 

 

జ్యోతి గార్కి, మలక్పేట రౌడీ గార్కి, జిలేబి గార్కి, కార్తీక్ గార్కి, హృదయపూర్వక ధన్యవాదాలు తెలియ చేసు కుంటున్నాను.   

గత ఏడాది కాలం గా బ్లాగుల్లో అనేక మంది సహృదయులతో పరిచయం కలిగింది.  అందరూ నా మంచిని కోరుకున్న వారు , నన్ను ప్రోత్సహించిన వారు.  వీరందరికి, నన్నాదరించి,  ప్రోత్సహించిన పాఠక మహా శయులందరికి మనః పూర్వకం గా కృతజ్ఙత లు,  ధన్యవాదాలు తెలుపుకుంటున్నాను. 


గమనిక :- ఇది మొదటగా 14/06/2011 న ఈ బ్లాగులో ప్రచురించబడింది.