నా ఇష్టం, నేనో గేయం వ్రాసేసాను....... అంతే

హెచ్చరిక, హెచ్చరిక.:-- నా ఇష్టం నా బ్లాగు కాబట్టి నేనో గేయం వ్రాసాను. నేను వ్రాసాను కాబట్టి మీరు లగెత్తు కుంటూ  వచ్చి చదివేస్తారు. అందుకని హెచ్చరిక అన్నమాట. వ్రాసింది గేయమే కదా హెచ్చరిక ఏంటని హాచ్చరియ పడిపోకండి. అంటే ఇప్పుడు ఏదైనా షాకు తగిలిందనుకోండి, మనస్సు దెబ్బ తింటుంది. అప్పుడు మనో దౌర్బల్యం కలవాళ్ళు ఏ అఘాయిత్యానికైనా పాల్పడవచ్చు. నేనో బాధ్యత గల రచయితని. అందుకని ఈ హెచ్చరిక చేస్తున్నాను. మీ మనస్సు ఘట్టిగానూ, అచంచలముగానూ, స్థిరముగానూ ఉంటుంది అనుకుంటే చదవండి. ప్రతీ చిన్న విషయానికి, ఇదైపోయి, విచారించి, బాధపడి, దు:ఖించి,కంగారుపడి, ఇది చదివిన తర్వాత ఇంకా బతికి ఉండడం అవసరమా అని తదుపరి కార్యక్రమం గురించి ఆలోచించే వాళ్ళు చదవక పోవడం మంచిదేమో అని ఇంకొక మారు ఆలోచిస్తారని ఈ హెచ్చరిక.

చెప్పానుకదా నేనో బాధ్యత గల రచయితని అని. మిమ్మల్ని హెచ్చరించడం తో నాపని అయిపోదు. నా బాధ్యత ని పూర్తి చేయడానికి నేనో రెండు ఉత్తరాలు కూడా వ్రాసాను.

మొదటి ఉత్తరం.:

గౌరవనీయులైన పోలీసు అధికారులకి,

నమస్కారం.  ప్రద్యుమ్నుడు అనబడు నేను,  చట్టమూ మరియూ రాజ్యాంగము నాకు ఇచ్చిన హక్కులను ఉపయోగించుకొని నాభావ ప్రకటన అను మహత్తర కార్య నిర్వాహము కొరకు ఒక గేయం వ్రాసాను.  వ్రాసాను కాబట్టి ప్రచురించ దలిచాను. ఆపైన వచ్చు కష్ట నష్టములకు నా బాధ్యత ఏమీ ఉండదు అని మనవి చేసు కుంటు న్నాను. తగు హెచ్చరికలు నా బ్లాగులో చేసి ఉంటిని. కానీ వద్దన్న పని చేయుట మన ప్రజల హాబీ.  వారి మనో భావములు చాలావిధములు గా దెబ్బతినుటయూ సహజముగా మారినది. అనగా ఎవరైనా చనిపోయినచో, లేక ప్రేమించనిచో, లేక ప్రేమించినచో, లేక దూషించినచో, లేక వారు అడిగినది ఇవ్వక పోయినచో, లేక వారికి నచ్చనిది ఎవరైనా చేసినచో, ఇట్లు అనేకానేక కారణములచే జీవితమును తృణ ప్రాయముగా త్యజించుచున్నారు.  అందు వలన మీ బాధ్యతలు మీరు సక్రమంగా నిర్వర్తించ వలసిందిగా కోరుచున్నాను. మీరు ఆత్మహత్యల నివారణకై తగు చర్యలు తీసుకొనెదరని, రైలు కట్టల వెంబడి, తటాకముల వద్ద, నదీనదాలు చెంత, సాగర తీరముల వద్దా, తగు కాపలా పెట్ట  గలరని కోరుచున్నాను. కొద్ది కాలం ఇళ్ళలో  తాళ్ళు,  కత్తులు,  కఠారులు,  బ్లేడులు మొదలగు పరికరముల ఉపయోగముపై నిషేధం విధించు విషయము కూడ మీరు పరిశీలించ గలరు అని కూడా విన్నవించు కొనుచున్నాను.

మీరు తగు విధంగా స్పందించి తగు చర్యలు తీసుకొందురని ఆశిస్తున్నాను.

రెండవ ఉత్తరం.:--

గౌరవనీయులైన  ముఖ్యులైన  అమాత్యుల వారికి,

మహా ముఖ్యమైన నమస్కారం,

ముందుగా నేను శ్రీ పోలీసు అధికారులకు వ్రాసిన ఉత్తరం చదువ ప్రార్ధించుచున్నాను. ఇప్పుడు నేను చెప్పు విషయమై తగు అవగాహన కలిగినది  అని తలచు చుంటిని. మీరున్నూ, మీ అధికారులున్నూ ఎన్ని జాగ్రత్తలు తీసుకొన్ననూ జరగకూడనివి జరుగుచునే యుండును. ఈ పైన చెప్పిన విషయము వలన కూడా కొందరు త్యాగధనులు, త్యాగమయిలు తమ అమూల్యమైన జీవితములు త్యాగించు అవకాశము కలదేమో నని అనుమానించు చుంటిని. అటుల జరిగినచో తమరు వారి కుటుంబ పోషణార్ధం తగు చర్యలు తీసుకొన వలసిందిగా ముకుళిత హస్తములతో ప్రార్ధిస్తున్నాను.  ఓ పది లక్షలు, ఒక గృహం, కుటుంబములో ఒకరికి ఉద్యోగం ఇచ్చి వారిని ఆదుకొనెదరని  నమ్ముచున్నాను. ఇందులో ఏ రాజకీయ కోణం లేదని, ఇది పూర్తిగా సాహిత్య విలువలు పెంచు సదుద్దేశ్యముతోనే ఈ గేయం నేను వ్రాసితిని అని నొక్కి మరీ వక్కాణించు చుంటిని.

మీరు తగు సమయంలో తగు చర్యలు తీసుకొందురని ఆశిస్తున్నాను.

అయ్యా/అమ్మా/చెల్లీ/ తమ్ముడూ,/ అన్నా/అక్కా/వాళ్ళూ/వీళ్ళూ/ఇంకా ఎవరైనా సరే.:-

మీ అందరిని కూడా మరొక్క మారు ఆలోచించ వలసిందిగా కోరుచున్నాను.

కాదూ కూడదూ చదివే తీరుతామంటే ఇక పై మీ ఇష్టం.

చెడు కాలము దాపురించిన వారు విజ్ఞుల మాట వినరు కదా.

చదువ దలచిన వారు ఒకరి తరువాత ఒకరు వరుస గా వచ్చి దూకుడు

                                ఒకటి

                                రెండు

                                మూడు

                                దూకుము

           నేను చేత కాని వాడనా                        

అంటారు అందరూ  నన్ను చేతకానివాడనని,          వహ్వా       వహ్యా

అంటారు అందరూ  నన్ను చేతకానివాడనని,

మట్టిలో మాణిక్యాన్నని నమ్ముతాను నేను                క్యా ఖూబ్  క్యా ఖూబ్

5, 6 ఏళ్ళ వయసులొ,

ఎడమచేతి బొటనవేలు చూపుడువేలు మద్ధ్య బీడీ పట్టుకొని,

వదులుతూ పొగ నోటి ను౦చి, కుడిచేతితో  తిప్పుతూ చక్రం

అవుదామనుకున్నాను లారీడ్రయివర్,

బడిలొ వేసాడు నాలుగుతన్ని మానాన్న

13, 14, ఏళ్ళ వయసులొ,

ఎడంచేయి గాలిలో తిప్పుతూ, కుడిచేతితో పక్కవాడి తొడమీద

వేస్తూ తాళం, మధ్య మధ్య సవరించుకుంటూ గొంతుక

అవుదామనుకొన్నాను ఘంటసాల లాగ

సరిగమ అని నేను పాడితే మాయమయ్యాయి మావీధిలో గాడిదలు

17, 18, ఏళ్ల వయసులో,

కుడిచేతిలో మందు సీసా ఎడంచేతిలో సగం కాలిన సిగరెట్టు,

పక్కన ఓకుక్క, గుండె నిండా దగ్గుతో

అవుదామనుకొన్నాను దేవదాసులాగ

ఎంత ప్రయత్నించినా పార్వతి కాదుకదా దొరకలేదు చంద్రముఖి అయినా

21, 22, ఏళ్ళ వయసులో,

పడుతూలేస్తూ పూర్తిచేసి  ఎమ్.ఎస్.సి,

చేరాను ఓకాలేజిలో లెక్చరరుగా

అవుదామనుకొన్నాను సర్. సర్వేపల్లి. రాధాకృష్ణన్ లాగ,

పాఠం చెబుదామంటే కరువయ్యారు క్లాసులో కుఱ్ఱాళ్ళు

ఆపైన వయసు మీద పడుతుంటే,

పిహెచ్.డి చేసి రీసెర్చిచేస్తూ, ఉద్ధరిద్ధామనుకున్నాను దేశాన్ని,

40ఏళ్ళు ఉద్యోగం చేసినా, ఉద్ధరించలేకపోయాడు

పెళ్ళాం పిల్లలని అని అన్నారు అందరూ

ఇల్లూ లేదు వాకిలీ లేదు, బేంకు బాలన్సు అసలే లేదు,

ఏక్.నిరంజన్ గాడు నామొగుడు అని పాడుతుంది మా ఆవిడ

వయసు అయి రిటైరు అయి కూర్చుని,

ఇక లాభంలేదు, చేసెయ్యాలి ఏదో ఒకటి అని అనుకుంటుంటే

తెలిసింది వేటూరిగారు ఇంక లేరు, సినీవినీలాకాశంలో శూన్యమే శూన్యం

అని విచారిస్తున్నారని  అందరూ, బిగించేసాను నేనే నడుం

ఇది చదివి ఆహా అంటారో లేక నా వెంటబడి  కఱ్ఱలు పుచ్చుకొని

పంపుతా మంటారో నన్ను శూన్యంలోకి  తేల్చుకోవలసింది మీరే

అంటారు అందరూ నన్ను చేతకానివాడనని,

నమ్మండి మీలోఒకరయినా మట్టిలోమాణిక్యాన్ననిః

అయ్యబాబోయ్ చివరిదాకా చదివేసారా. మీ గుండె నిబ్బరానికి

              ఇదే నా జోహార్లు.

టంటటాయ్, టట్టఢాం మీ మ్యూజిక్ ఇహ మీరే కొట్టుకోండి.

గమనిక:- ఇది మొదటి మాటు ఈ  బ్లాగులో 15/11/2010 లో ప్రచురించబడింది.